در این جلسه به ویژگی سبکی نثر سده پنجم و ششم، کمال و گسترش نثر پارسی، تالیف کتاب‌های علمی، نثر ساده، نثر مصنوع، ساده‌نویسی، عرفان و تصوف، نثر موزون و مسجع، نثر فنی، ویژگی زبانی شعر سده پنجم و ششم (از میان رفتن لغات مهجور فارسی، فراوانی ترکیبات نو، کاهش سادگی، ورود لغات ترکی)، ویژگی ادبی شعر سده پنجم و ششم (رواج قالب‌های شعری، رواج داستان‌سرایی و منظومه داستانی، توجه به آرایه و به کارگیری ردیف‌های فعلی و اسمی دشوار)، ویزگی فکری شعر سده پنجم و ششم (ورود اصطلاحات عرفانی، فراوانی اندرز، فاصله غزل از عشق زمینی، رواج هجو، رواج حس دینی و رواج مفاخره)، سبک عراقی، ساده نویسی و پیچیده نویسی می‌پردازیم.