رسیدیم به فصل دوم، ادبیات پایداری. از جمله کسانی که ادبیات پایداری رو درش قلم فرسایی کردند، شعر گفتن و غزل گفتن، عارف قزوینی ست. عارف قزوینی در سال 1259 در قزوین بدنیا اومد. در سن 23 سالگی، با غزل هاش به مشروطیت کمک کرد و یار و غمخوار مشروطیت شد. مشروطه خواه شد و در 2 بهمن 1312 هم در سن 54 سالگی روی در نقاب خاک کشید و در آرامگاه بوعلی سینا، در همدان اونجا مدفون شد. ایشان از جمله کسایی ست که شعرش مملو از آزادی ست. آزادی خواهی ست، وطن خواهی ست. استبداد ستیزی ست.